Niets raakt me
Voor me zit een mooie jonge vrouw met een
prachtige uitstraling, maar met donkere ogen
vol verdriet. Wat ze ook onderneemt in alles
voelt ze zich leeg en onvoldaan. Dingen die
haar vroeger plezier gaven, zoals uitgaan en
hobby’s, voelt ze nu als saai en betekenisloos.
Met een dubbele houding van ‘help me’ en
tegelijk ‘ik ben niet te helpen’ kijkt ze me aan.
Wat kan ik voor haar doen of beter hoe kan ik
haar helpen om zichzelf te helpen? Een ding
brengt haar sterk in beweging, dat is moment
waarop we het over haar dochtertje hebben.
Daar gaat ze voor en vecht ze voor. Hier staat ze
in haar kracht. Ik probeer met haar mee te denken
hoe deze gevende en zichzelf wegcijferende
houding haar kan helpen in andere situaties. Nee,
niet om de de vloermat van anderen te zijn, maar
om vanuit haar kracht te leven. Als Jezus ons
uitnodigt om te dienen bedoelt Hij niet dat we ons
zo geven dat we binnen de kortste keren een
burn-out zouden hebben, maar wel dat we vanuit
onze kracht zouden leven, zoals Hij dit tot het einde
gedaan heeft.